περιλίθωση

η, Ν

(παλαιοντ.) περίπτωση απολίθωσης κατά την οποία ο σκελετός τού ζώου ή τού φυτού περιβάλλονται από φλοιό ανθρακικού ασβεστίου, σε σπηλιές όπου σχηματίζονται σταλακτίτες και σταλαγμίτες, ή άμορφου διοξειδίου τού πυριτίου σε πυριτιούχες θερμές πηγές.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + λίθωση].